sünepe

Sünepe, kendisine bu sıfat söylendiğinde üzerine alan kişidir.
Tebdil-i Dilde Külfetler sözlüğüne göre sünepe; kılıksız, uyuşuk ve sümsük kimse olarak tanımlanır.
Sümsüğe kadar her şey çok güzeldir.
Sümsüğe gelindiğinde işler değişir.
Sümsük kelimesi, konu üzerine düşünmemize sebep olur.
Düşünerek bir yere varamayız çünkü içimizden tekrar ettikçe, aklımıza görüntüler getirmeye çalıştıkça kelime anlamsızlaşır. Bir yerden sonra süm müdür sük, ya da sük müdür süm bilemeyiz.
Sonra adı geçen sözlüğe tekrar bakarız, hatta bu sefer tehditkâr bir havaya bürünmüşüzdür, biraz daha kötü kötü konuşursa kafa göz dalabiliriz.
Nafile bunlar hep.
Çünkü sümsük; uyuşuk davranan, miskin, aptal, mıymıntı, sünepe ve pısırık kişidir. 
Burada sözlük bize tüm bu özellikleri taşıyan kişinin mi sümsük olduğunu söylüyor yani? Birini çıkarsak, söz gelimi aptalı, sümsük olmaz mıyız? O zaman sümsük değilsek sünepe de değil miyizdir?
Tamam oldu bu iş.
Ben bu sözlükten gidiyorum.
Ama bir dakika.
Hayır dur.
Sümsük aynı zamanda bir kuş adı.
Hem de ayakları mavi bir kuş.
Kim ayakları mavi bir kuş olmak istemez ki?